Baru-baru ini, terdapat peningkatan ketara dalam minat terhadap senjata sejuk, termasuk pisau tempur (untuk maklumat lanjut tentang reka bentuk, bentuk pisau, jenis mengasah dan penggunaan di sini). Trend ini berkembang bukan sahaja di Rusia, tetapi juga di negara-negara lain di dunia. Ia telah menjadi bergaya untuk mengumpul senjata sejuk dan menjadikannya sendiri.
Secara praktikal, setiap sekolah yang menghormati diri dari tangan ke tangan mempunyai kaedah senjata untuk bekerja dengan senjata jarak dekat, termasuk pisau tempur. Terdapat sejumlah besar kesusasteraan, yang menggambarkan pisau tempur yang terkenal dari masa lalu, serta contoh-contoh senjata yang digunakan hari ini. Tidak biasa dan tutorial tempur pisau, walaupun pada hakikatnya pergaduhan seperti itu adalah sesuatu yang luar biasa.
Perlu diingatkan bahawa pisau tempur moden sebagai senjata senyap digunakan lebih dan jarang: pada masa kini, unit khas untuk melaksanakan tugas tersebut semakin menggunakan pelbagai jenis senjata api diam. Hari ini, pisau tentera semakin berubah menjadi alat yang diperlukan oleh pejuang untuk memotong tali, menyediakan kedudukan menembak atau membuat pasak untuk peregangan. Dan juga untuk membuka kaleng makanan kalengan (fungsi yang sangat penting).
Terdapat juga jenis senjata sejuk baru (pertama dalam kesusasteraan asing): pisau taktikal yang dipanggil, yang boleh digunakan sebagai alat dan sebagai senjata tempur. Trend utama dalam pembangunan pisau tempur moden, yang telah dipantau dengan teliti sejak beberapa dekad yang lalu, adalah pengenalan elemen yang paling berjaya diambil dari pisau untuk bertahan hidup ke dalam reka bentuk mereka.
Pemaju berusaha untuk fleksibiliti, mereka berusaha untuk menghidupkan pisau bukan sahaja menjadi senjata yang mematikan, tetapi juga menjadi alat yang berkesan yang dapat digunakan untuk menyelesaikan jumlah tugas maksimum. Pisau pisau taktikal bukan sahaja digunakan oleh pasukan keselamatan, tetapi juga sangat popular di kalangan pencinta sipil senjata sejuk.
Sedikit mengenai sejarah pisau
Bagi kebanyakan sejarah manusia, ia adalah senjata sejuk yang menentukan hasil konflik bersenjata. Dan, walaupun pisau itu biasanya berfungsi sebagai senjata sekunder, menyebutnya dapat ditemukan dalam puluhan kronik sejarah dan kronik.
Manusia belajar membuat pisau di Zaman Batu, dan sejak itu alat ini menjadi sahabatnya yang tetap dan setia.
Permulaan penggunaan manusia logam dan pembangunan metalurgi menyebabkan penciptaan senjata yang lebih berkesan, termasuk pisau. Harus diingat bahawa pada permulaan era gangsa, manusia pertama mula menghasilkan tip logam untuk anak panah dan tombak, serta pisau tembaga. Ia tidak datang kepada pedang segera: mereka belajar untuk mengeluarkan senjata logam berkualiti tinggi dengan pisau panjang lebih lama kemudian.
Teknologi besi peleburan dan mendapatkan keluli berkualiti tinggi yang sesuai untuk membuat senjata sejuk dibangunkan lebih cepat di wilayah Timur Tengah dan India. Ia di sana yang mula-mula belajar bagaimana membuat damask steel dan menjalin keluli Damascus.
Perlu diperhatikan bahawa, bertentangan dengan stereotaip yang lazim (terutamanya disebabkan oleh pawagam) di zaman purba dan pada Zaman Pertengahan, sebahagian besar askar dipersenjatai dengan tombak, busur, paksi dan membuang senjata. Senjata bermutu tinggi dengan bilah panjang tidak mudah dibuat dan ia sangat mahal. Di samping itu, bekerja dengan pedang memerlukan kemahiran yang hebat, yang mengambil masa bertahun-tahun untuk memperoleh.
Harus dikatakan bahawa semasa pertempuran dengan penggunaan formasi tempurung yang padat, tombak dan panah itu jauh lebih efektif daripada senjata pemotongan (pedang, kapak). Malah pedang Rom yang pendek (gladius) yang terkenal jarang digunakan. Dan sangat jarang dalam pertempuran tersebut menggunakan pisau tempur.
Pisau tempur secara amnya jarang dianggap sebagai senjata oleh profesional. Lebih sering, mereka bersenjata dengan petani (atau lain-lain) militia, bersama dengan jenis alat pertanian yang lain. Di samping itu, penggunaan alat perisai yang besar menjadikan penggunaan pisau tempur tidak begitu berkesan.
Dunia lengan sejuk kuno dan zaman pertengahan sangat kaya dan menarik. Sebagai tambahan kepada yang kurang dikenali kepada kami senjata Eropah, terdapat juga Timur Tengah, India, China dan Jepun, yang mempunyai tradisi terkaya dalam bidang ini. Tetapi tujuan artikel ini tidak termasuk kajian terperinci tentang isu ini, untuk melakukan ini, anda perlu menulis lebih dari satu buku sedozen. Bagaimanapun, beberapa detik penting penting yang telah mempengaruhi perkembangan lanjut pisau tempur perlu dilindungi.
Yang paling penting ialah kemunculan senjata api, yang menjadikan perisai pepejal tidak berkesan. Ini membawa kepada perkembangan pesat senjata sejuk, termasuk pelbagai jenis pisau tempur. Di samping itu, dalam tempoh ini pasukan tentera juruterbang Eropah pertama muncul. Seorang askar dengan musket berat atau tidak selesa atau tercekik perlu bersenjata dengan senjata sejuk, sebaiknya dengan pisau pendek yang lebih selesa. Pada abad XVII, pelbagai jenis gergaji hamparan telah digunakan secara meluas, yang digunakan oleh kedua musketeer dan artillerymen.
Sebagai tambahan kepada pejuang bersenjata api, sebahagian besar pasukan adalah pikemen, salah satu tugasnya adalah untuk melindungi terhadap serangan berkuda. Mengembalikan contoh pertama senjata api adalah sukar dan agak lama. Pada abad ke-17, infantri mula menggunakan belati atau bagan berburu, yang selepas tembakan boleh dimasukkan terus ke tong senjata. Oleh itu, bayonet pertama muncul di medan perang, dan pasukan infantri biasa boleh melakukan kerja seorang lelaki dan berkesan menentang serangan kavaleri. Pada akhir abad yang sama, baginet mendapat kaedah penampan baru, yang membolehkan anda menambah semula senjata walaupun dengan bayonet tertutup.
Bayonet masih dalam perkhidmatan dengan hampir semua tentera dunia, walaupun, sudah tentu, peranan mereka hari ini hampir diratakan. Masa kejayaan pertempuran bayonet adalah abad XVIII dan XIX. Terdapat sejumlah besar reka bentuk bayonet, mereka berbeza panjang, bentuk bilah, dan kaedah lampiran kepada lengan. Selama beberapa abad, pereka berusaha untuk mengubah bayonet menjadi pisau tempur berkesan dan menjadikannya alat yang mudah. Malangnya, untuk menggabungkan semua fungsi dalam satu senjata agak sukar.
Bayonet dan pisau pertempuran Perang Dunia Pertama dan Kedua
Terdapat banyak corak bayonet yang terkenal. Salah satu yang paling terkenal ialah bayonet tetrahedral untuk senapang Mosin. Beliau muncul dalam perkhidmatan dengan tentera Rusia pada akhir abad ke-19, melalui Perang Dunia Pertama dengannya, dan turut serta dalam pertempuran Perang Saudara. Pejuang Soviet dari Perang Patriotik Besar juga masuk ke serangan bayonet, bayonet "trekhlineyka" menyumbang banyak kepada pemurnian tanah kita dari penjajah Nazi.
Dan bagaimana dengan pisau tempur? Perang Dunia Pertama, sebenarnya, adalah masa kelahiran semula senjata ini. Selepas berakhirnya peperangan manuver, angkatan-angkatan pasukan yang bertentangan itu terjebak dalam peperangan yang berpotensi dan beratus-ratus kilometer parit merangkumi benua Eropah. Bentrokan sering berakhir dengan pergaduhan di antara kawah dan di labirin parit. Bayonet senapang panjang sama sekali tidak sesuai untuk pertempuran sedemikian.
Kebanyakan pisau bayonet adalah panjang dan sangat sesuai digunakan di ruang terbuka. Mereka boleh menikam musuh dari parapet di parit, untuk mempertahankan diri dari pasukan berkuda, untuk menimbulkan pemotongan dan menampar pukulan, tetapi untuk tindakan di ruang terhad mereka tidak sesuai.
Sebab itulah orang-orang Jerman sering menyertainya dengan spade sapper dan revolver yang tajam, Perancis membuat pisau parit (mereka kelihatan seperti pisau yang digunakan tukang daging untuk daging daging), dan kaum Austria bersenjata dengan kelab dengan pancang. Plaster Rusia lebih suka pisau Caucasian.
Tentera-tentera dari pihak-pihak yang bertentangan bermula dengan jumlah besar untuk menghasilkan pisau tempur parit.
Untuk melakukan ini, sama ada bilah bayonet dipendekkan, atau rod logam (kuku Perancis) dipesin dan diasah ke saiz yang dikehendaki. Beberapa negara yang terlibat dalam konflik itu memulakan pengeluaran perindustrian pisau parit. Semua sampel lengan sejuk mempunyai ciri-ciri yang sama: panjang bilah adalah kira-kira 15 cm, sokongan untuk tangan pada pemegang, dua atau satu-dan-setengah mengasah, dan lapisan yang selesa pada pemegang.
Salah satu pisau pertempuran yang paling terkenal pada masa itu ialah Stiletto Amerika (Knuckle Knife), di tangan yang diperkuat oleh jari-jari tembaga. Ia adalah sempurna untuk menyuntik, mempunyai pemegang selesa yang melindungi jari dengan sempurna, jari-jari tembaga itu berfungsi sebagai senjata huru-hara tambahan. Walaubagaimanapun, pisau tempur ini tidak sesuai untuk pemotongan dan pemotongan, mereka tidak boleh digunakan sebagai alat. Sedikit kemudian, pisau gaya telah ditinggalkan dan diganti dengan pisau jenis pisau dengan mengasah segi dua.
Satu lagi pisau tempur yang terkenal pada abad yang lalu adalah keris komando Inggeris Fairbain-sykes. Bilah pisau ini mempunyai gaya stylet, dengan panjang 175 mm, panjang keseluruhan pisau ialah 185 mm. Pisau tempur ini, panjang dan sempit, terutamanya bertujuan untuk menikam. Fairbain-Sykes mempunyai pengawal kecil dan pemegang berbentuk gelendong. Pisau itu boleh menembusi mayat mangsa dengan kedalaman yang besar dan mudah dikeluarkan. Walau bagaimanapun, ia adalah masalah untuk menggunakannya untuk memotong atau memotong. Lebih kurang dia mendekati sebagai alat. The scabbard boleh dilampirkan kepada unsur-unsur pejuang peralatan. Meskipun serba boleh rendah, pisau ini sangat popular, ia digunakan dalam unit dan tentera lain. Terdapat replika moden Fairbain-Sykes, mereka termasuk pisau MARK II dari Gerber.
Satu lagi pisau terkenal abad lalu ialah Finland. pisau puukko, yang berkhidmat dengan tentera Finland. Walaupun pisau ini dianggap sebagai ekonomi dan pertempuran, ia terbukti sangat baik dalam operasi tempur sebenar. Di samping itu, pisau itu sangat seimbang, yang membolehkan orang Finns membuangnya dengan tepat, biasanya mereka menyasarkan tekak lawan. Semasa Perang Finland-Soviet, lelaki Tentera Merah telah diajar bahawa jika seorang Finn melambai tangannya dengan tajam, maka anda perlu mencondongkan kepala anda: dalam kes ini, pisau akan jatuh ke dalam topi keras. Puukko hebat untuk memotong dan menikam. Pada masa yang sama, pisau tempur Finland mempunyai banyak kelemahan: reka bentuk pemegang tidak melindungi tangan, ia menyusahkan mereka untuk bekerja dengan cengkaman lurus, pisau praktikal tidak sesuai untuk memotong punuk.
USSR mengambil kira pengalaman Perang Musim Sejuk, dan pada tahun 1940 pasukan mula memasuki NR-40 ("pisau pengakap"). Dia sangat menyerupai Finn tradisional, walaupun dia mempunyai beberapa perbezaan dalam reka bentuk. Pisau ini bersenjata dengan unit peninjauan dan serangan Tentera Merah.
Pisau mempunyai pisau sempit dengan mengasah satu sisi, punggung dengan serong dan pengawal kecil. Pemegangnya diperbuat daripada kayu. Pisau pengakap ternyata sangat berjaya, ia berjaya digunakan sepanjang perang, hari ini salinannya dihasilkan menggunakan bahan-bahan moden.
Semasa perang, USSR menghasilkan beberapa model pisau tempur yang berjaya, di dalamnya anda boleh dengan mudah mempertimbangkan "motif Skandinavia". Secara berasingan, adalah perlu untuk mengatakan tentang pisau tempur Cherry (NR-43)yang muncul pada tahun 1943. Malah, ia merupakan versi HP-40 yang lebih baik. "Cherry" menerima pemegang plastik pepejal, pengawal lurus dan kemasan logam. Reka bentuk ini ternyata berjaya kerana ia digunakan oleh pasukan khas Rusia setakat ini.
Antara pisau Jerman Perang Dunia Kedua perlu diperhatikan pisau "Puma"juga pisau dibuat untuk juruterbang Luftwaffeyang sangat menyerupai sampel parit dari Perang Dunia Pertama. Satu lagi jenis senjata yang penting pisau lipat untuk pasukan payung terjunDiadopsi pada tahun 1937. Dia diberikan kepada kru penerbangan dan pasukan payung. Digunakan lebih sebagai alat, prinsipnya adalah bahawa juruterbang, yang tergantung di payung terjadinya di cawangan pokok, dapat menarik pisau lipat ini dan membukanya dengan satu tangan dan memotong garis-garis. Orang Inggeris suka reka bentuk begitu banyak sehingga mereka membuat salinan praktikal lengkap.
Pada tahun 1942, armada Amerika bersenjata dengan pisau Mk IIdibuat oleh KA-BAR. Ia digunakan terutamanya dalam Kor Marin. Bilah pisau tempur ini mempunyai bentuk tradisional untuk pisau Amerika "Bowie" dan kini berfungsi pada hari ini. The Mk II adalah baik untuk serba boleh, ia boleh dengan mudah digunakan sebagai senjata dan sebagai alat. Orang Amerika percaya bahawa Mk II adalah pisau tempur terbaik di dunia.
Pisau pisau dan pisau tempur selepas perang
Sudah pada akhir abad ke-20, menjadi jelas bahawa bayonet adalah senjata asas, makna praktikal yang hilang hampir sepenuhnya. Walau bagaimanapun, tidak ada tentera tunggal di dunia yang teragak-agak untuk meninggalkannya sepenuhnya. Nah, tentera selalu dibezakan oleh sejumlah konservatisme tertentu. Selepas menyatukan kebanyakan tentera di dunia dengan senapang automatik (senjata mesin), berat dan saiz pisau bayonet telah menurun dengan ketara. Tetapi dia menerima peranti tambahan (gergaji, gerimis) - para pereka cuba mengubah bayonet itu menjadi alat tentara sejagat.
Untuk mesin Soviet Soviet, beberapa varian pisau bayonet telah dibuat. Dia menerima yang pertama daripada mereka pada tahun 1953 sahaja. Bayonet ini tidak mempunyai sebarang peranti tambahan, pisaunya mengulangi bilah bayonet untuk senapang SVT-40. 1978 bayonet untuk AK-74 menerima borang baru yang dipinjam dari pisau menyelam, pemegang plastik dan gergaji pada pantat. Pisau bersama-sama dengan sarung boleh digunakan untuk memotong dawai, untuk tujuan ini lubang khas dibuat pada bilah.
Ulasan bayonet untuk AK-74 sering negatif. Pemegangnya tidak menyusahkan, ada sedikit yang boleh dipotong dengan gergaji, dan pisau boleh dipotong. Walau bagaimanapun, dipasang pada laras mesin, ia berfungsi dengan sempurna dan boleh menyebabkan luka yang mendalam. Pemaju terpaksa menggabungkan tiga fungsi sekaligus dalam satu senjata: bayonet, pisau pertempuran dan alat - hasilnya tidak mungkin sempurna.
Pada tahun 1989, satu lagi sampel bayonet AK-74 dan pistol mesin Nikonov telah diterima pakai. Ia membetulkan kekurangan utama para pendahulunya. Beliau menerima bentuk bilah dan pegangan yang berbeza, serta bahan dari mana sarung dan pegangan dibuat.
Pada tahun 1964, Angkatan Tentera Amerika Syarikat pakai bayonet bayonet M7direka terutamanya untuk mengalahkan musuh, dan bukan untuk digunakan sebagai alat. Beliau mempunyai pisau pisau simetri dengan panjang mengasah satu-dan-setengah-setengah kira-kira 170 mm.
Pada tahun 1984, Bayonet M7 digantikan oleh bayonet baru - Ontario M9yang lebih alat daripada pisau tempur. Ia berjaya dihasilkan oleh beberapa syarikat dan mempunyai kejayaan komersil yang ketara. Bayonet ini mempunyai bilah bentuk tradisional Amerika "Bowie", terdapat logam melihat di punggung, bahagian atas pengawal berfungsi untuk mengikat senjata di tong. Pemegang mempunyai bentuk gelendong, ia diperbuat daripada plastik khas. Seperti bayonet untuk AK-74, M9 boleh dibundel dengan sarung untuk memotong wayar.
Pertempuran moden dan pisau taktikal Rusia
Jika kita bercakap mengenai perkembangan pisau tempur moden, kita boleh membezakan dua trend yang jelas. Yang pertama adalah silang mereka dengan pisau untuk bertahan hidup, dan yang kedua adalah penyederhanaan maksimum senjata ini. Beberapa bilah moden mempunyai pemegang rangka yang disebut atau pemegang tali, luka dalam beberapa lapisan. Pengeluar pisau tempur moden memberi perhatian yang kurang dan kurang kepada tujahan, kerana penggunaan alat perisai besar-besaran membuat mereka tidak berkesan. Fokus utama adalah pada pukulan memotong, yang menyebabkan penurunan panjang bilah, peningkatan lebar bilah, pengurangan saiz pengawal.
Berikut adalah contoh pisau pertempuran yang paling terkenal, yang dibuat dalam beberapa tahun kebelakangan ini untuk keperluan pelbagai perkhidmatan khas Rusia.
"Lynx". Ia dibuat di Zlatoust, di sebuah bandar di mana senjata sejuk terbaik Rusia dibuat selama berabad-abad. Pelanggan "Lynx" adalah SOBR kota Moscow, pisau itu dibuat dalam tiga modifikasi sekaligus: dalam pertempuran, penghargaan dan sivil. Bentuk pisau pisau ini adalah pisau, ia mempunyai satu dan setengah tajam. Pemegang adalah bentuk fusiform, dengan pengawal kecil dan atas logam. Bentuk premium senjata dibuat dengan penyepit, pisau awam mempunyai penjaga yang sedikit berbeza dan belakang.
DV-1 dan DV-2. Pisau tempur ini dibuat untuk memerintahkan pasukan khas Timur Jauh, mereka hanya berbeza dengan panjang pisau. DV bermaksud "Timur Jauh." ДВ-1 и ДВ-2 можно использовать не только как оружие, но и в качестве инструмента, они способны выдерживать большие нагрузки. Клинок имеет копьевидную форму и заточку на обухе, гарда и навершие выполнены из стали. Рукоять ножа имеет овальное сечение и выполнена из орехового дерева. Для защиты от бликов и коррозии на сталь клинка и других металлических частей нанесено специальное покрытие. У этих ножей перед гардой находится специальная выемка, позволяющая перехватывать оружие и вытаскивать застрявший нож. Ножны выполнены из натуральной кожи.
"Каратель". Данные тактические ножи изготовлены для специальных подразделений ФСБ России компанией "Мелита-К", которая с середины 90-х годов специализируется на производстве холодного оружия. Есть несколько модификаций этого боевого ножа: "ВЗМАХ-1" и "Маэстро", которые отличаются расположением серрейторной заточки. Также ножи отличаются типом ножен и обработкой поверхности клинка. Кроме того, ножи "Каратель" могут отличаться материалом изготовления рукояти (кожа, пластик, резина).
Нож имеет удобную двухстороннюю гарду, а режущая поверхность снабжена серповидной впадиной, которая значительно увеличивает ее длину. Клинок мощный и широкий, им можно пользоваться в качестве инструмента или применять в виде дополнительной опоры, вполне можно копать. Ножны позволяют крепить "Каратель" на руке, ноге, поясе или предметах экипировки.
Нужно сказать о еще одной разновидности "Карателя" - ноже "ВЗМАХ-3", который специально разработан для саперов. Этот нож, кроме боевого клинка, вмещает в себя стропорез, пилу по металлу и по дереву, пассатижи с кусачками, линейку, три отвертки, гвоздодер, шило, приспособление для зачистки проводов. Такие ножи использовались российскими саперами при обезвреживании взрывных устройств во время теракта на Дубровке.
Боевые ножи "Витязь". Это типичные ножи спецназа, изготовленные по заказу президента "БКБ "Витязь" Лысюка.
Ножи отличаются массивным, тяжелым клинком, с довольно небольшой шириной, который легко проникает в тело на значительную глубину. Нож имеет удобную рукоять, что позволяет легко работать с этим оружием. Офицерская модификация ножа имеет серповидную впадину и рукоять более эргономической формы, что позволяет использовать обратный хват.
"Антитеррор". Это еще один нож, созданный для специальных подразделений ФСБ России. Его клинок имеет листовидную форму, что обеспечивает ему прекрасные секущие свойства. Режущая грань имеет серповидную впадину, обеспечивающее увеличение ее длины при сохранении размеров клинка. На обухе ножа расположена серрейторная заточка, рукоять и гарда удобна для работы и не дает руке соскальзывать.
"Катран". Этот нож имеет несколько модификаций и одна из них может быть использована в качестве подводного ножа.
О подводных ножах следует сказать несколько слов отдельно. Они играют весьма важную роль в работе водолазов, иногда от качества ножа зависит жизнь подводного пловца. Правда, задокументированных случаев подводных поединков на ножах нет, но для этого инструмента под водой и так найдется много работы.
Нож боевого пловца должен соответствовать сразу многим требованиям. Он должен быть длинным, чтобы им можно разрезать тросы, ремни, кабели и бороться с одним из главных врагов подводных пловцов - с сетями. Для этих же целей нож водолаза в обязательном порядке оснащается волнообразной заточкой. Такой нож не должен давать бликов, которые могут выдать пловца. Относительно пилы на клинке мнения расходятся: некоторые авторы считают, что она нужна, другие же доказывают, что волнообразной заточки достаточно. Аналогичная ситуация и относительно разрывного крюка, часть экспертов считает его абсолютно бесполезной деталью.
Подводный нож обязан удобно лежать в руке, даже облаченной в специальную перчатку, и иметь надежный страховочный ремешок. Подводный нож должен иметь возможность крепиться на разных участках тела водолаза: на ногах, руках, поясе. Кроме того, большую проблему представляет коррозия, которую вызывает морская вода. Для борьбы с ней производители используют различные добавки в сталь, специальное покрытие клинка, а также изготовление ножей из титановых сплавов.
Подводный боевой нож "Катран-1" имеет полуторную заточку и волнообразную пилу на обухе. На корневой части клинка снизу расположен разрывной крюк, а также серрейторная заточка. Клинок имеет небольшую гарду и рукоять, выполненную из резины. Все металлические части покрыты хромом.
"Катран-1С" - сухопутный боевой нож, он отличается от подводной модификации сталью, из которой выполнен клинок и его формой. Все металлические части ножа имеют антибликовое покрытие.
Существует еще и гражданская версия этого ножа.
"Шайтан". Он разработан в 2001 году по заказу МВД России. Существует две модификации этого боевого ножа, которые отличаются конструкцией своей рукояти. Это кинжал с узкой листообразной формой клинка и двухсторонней заточкой. В корневой части клинка с двух сторон расположена серрейторная заточка. Рукоять выполнена из специально обработанной кожи. "Шайтан" отлично сбалансирован, и его можно использовать для метания, нож выдерживает до 3 тыс. бросков. Металлические части ножа имеют антибликовое покрытие.
"Акела". Разработан по заказу российского СОБРа, предназначен для применения в условиях города. Узкий клинок имеет двухстороннюю заточку и кинжальную форму. Есть небольшая гарда, рукоять изготовлена из резины. Все металлические части ножа имеют антибликовое покрытие.
"Смерш-5". Это боевой нож, созданный для разведывательных (ГРУ МО России) подразделений российской армии. Прообразом его стал знаменитый нож НР-40. Клинок имеет традиционную форму финского ножа, что обеспечивает высокую проникающую способность и хорошие режущие свойства. Есть небольшая гарда, которая не дает руке скользить во время нанесения колющих ударов.
"Гюрза". Этот боевой нож был создан для спецподразделений ФСБ России. Имеет клинок кинжальной формы и полуторную заточку. На обухе расположен серрейтор.
"Кобра". Данный нож разработан по заказу российского СОБРа. Клинок узкий, кинжальной формы с двухсторонней заточкой, с удобной гардой и рукоятью. Форма лезвия позволяет наносить этим ножом не только колющие, но и режущие удары.
"Взрывотехник". Этот нож создан специально для саперных подразделений ФСБ России. Он имеет большую длину клинка (180 мм) и может использоваться в качестве боевого оружия и инструмента при работах с взрывоопасными предметами. Заточка ножа двухсторонняя, на одной стороне расположен мелкий серрейтор. Рукоять выполнена из дерева, имеет металлическое навершие.
Боевой нож "Эльф". Он был разработан в Климовске на ЦНИИТочмаш специально для подразделений ГРУ МО. Нож имеет довольно узкий клинок с односторонней заточкой и фальшлезвием на передней части обуха. Сразу за ним идет участок с волнообразной заточкой, который существенно повышает боевую эффективность "Эльфа". Металлические части ножа покрыты черным хромом, в рукояти есть полость, в которой находятся предметы НАЗ.
Нож "Басурманин". Он был изготовлен для подразделений ГРУ МО в начале 90-х годов. Это типичный нож для выживания. Имеет прямой кинжаловидный клинок с односторонней заточкой и вороненым лезвием. Рукоять ножа также выполнена из стали, на нее нанесена насечка. Внутри рукояти находится полость, в которую помещаются предметы первой необходимости. Ножны "Басурманина" имеют приспособления для резки проволоки, пилу по дереву и металлу, отвертку и гаечный ключ.
"Оборотень". Это складной нож, который можно использовать в качестве боевого оружия и инструмента. Две складные ручки ножа скрывают целый набор инструментов: две пилы, открывалку, отвертку и гвоздодер. Нож можно использовать в качестве кусачек. Подобный складной нож является больше инструментом, чем боевым оружием.
Иностранные боевые ножи
Европейские страны имеют давние и богатые традиции разработки и изготовления холодного оружия, в том числе и боевых ножей. Сегодня в США и Европе десятки частных компаний занимаются изготовлением холодного оружия на заказ государственных силовых структур, а также для коммерческой продажи частным лицам, среди которых боевые ножи пользуются особой популярностью. Мы рассмотрим только некоторые образцы (самые известные) боевых и тактических ножей иностранного производства, ибо ассортимент их действительно огромен.
Ka Bar Next Generation Fighter. Во время рассказа о боевых ножах Второй мировой войны мы уже писали о знаменитом американском ноже Мк II KA-BAR, нож Next Generation Fighter - это, по сути, современная реплика легендарного оружия, созданная с использованием последних материалов и технологий. Название переводится как "боец следующего поколения". Этот нож имеет массивный клинок, одностороннюю заточку, удобную гарду и ручку, изготовленную из термопласта.
Camillus Jet Pilots Survival Knife. С 1957 года Camillus - основной боевой нож американских летчиков. Он часто спасал жизнь пилотов в джунглях Индокитая и песках Ближнего Востока. Это скорее нож для выживания, чем боевое оружие. В 2003 году появилась современная модификация этого оружия - A.S.E.K. Survival Knife System (Ontario). Этот нож сделан с использованием наиболее продвинутых технологий и материалов и с учетом полувекового опыта использования ножа Camillus.
Клинок A.S.E.K. Survival Knife System сделан из стали, которая минимально подвержена коррозии, рукоять выполнена из прочного и практичного пластика. На обухе ножа находится пила, которая может справиться и с деревом, и с авиационным алюминием. На навершие сделан выступ для разбивания стекла и пластика. На гарде есть отверстие, которое позволяет превратить нож в наконечник копья.
Ontario Mk.3 Mod.0 Navy Seal Knife. Этот боевой нож изготовлен для флота США и Корпуса морской пехоты. Его предшественником является все тот же Mk.1 Ka-Bar, но форма ножа и материалы, из которых он сделан, сильно отличаются. Скос обуха заточен, на его верхней части имеется пила с довольно крупными зубцами. Гарда прямая, а рукоять удобная пластиковая, из того же материала изготовлены и ножны. Навершие вполне можно использовать в качестве молоткаили для нанесения ударов в бою. Этот боевой нож чрезвычайно эффективен для нанесения колющих ударов.
Ontario SP15 LSA. Этот боевой нож больше напоминает знаменитые кинжалы Второй мировой войны. В отличие от большинства кинжалов, SP15 вполне можно использовать для нанесения режущих ударов, форма его клинка несимметричнаи отлично подходит для этой цели. Значительную часть обуха клинка занимает крупный серрейтор, рукоять пластиковая, есть большое металлическое навершие и небольшая гарда.
Eickhorn Kampfmesser 2000. Этот нож, созданный компанией Eickhorn-Solingen Ltd., был принят на вооружение Бундесвера в 2001 году. Любопытна форма клинка этого ножа, она напоминает традиционные японские боевые ножи. Кроме "японской" формы, нож имеет одностороннюю заточку, спуски, достигающие практически трети ширины клинка, серрейторную заточку, которая занимает половину режущей кромки. Значительная толщина клинка позволяет использовать нож в качестве инструмента, не опасаясь сломать его. Есть гарда, рукоять выполнена из пластика, с мощным навершием.
